çevresindeki ZALİM (dost/akraba/eş)leri UNUTAMAYANLARA...

Sevdiklerimizi değil
Affedemediklerimizi unutamayız...
İyilikler kötülükler kadar iz bırakmaz
Bu yüzden dönüp dönüp hatırladıklarımız kimlerdir?
Bir insanı unutmak istemiyorsan
Onu Affetme

İnsan yanıbaşındaki sevdiğini gömer; çoğu zaman ölmeden
Düşmanlarıysa ölü de olsa yaşar durur kendisiyle...
Kin bir köpek kadar sadıktır bilinçaltımıza
Bundandır sözün açılması, hep unutulmayandan
Hatıralar: en çok yenildiğimiz insandır
Kime yenildiysek: Kahramanımız
Kimi yendiysek: Efendisiyiz...
En büyük yenilgi: İnsanın kendisine yenilgisi
En büyün zafer: İnsanın kendisini yenmesi...

Kendisini sevmesini öğrenemeyen dengesiz bir tutkuyla bağlanır karşısındakine
Kendini başkasında aramak: bir aşkın köpekleşmesi...
Kötü bir maziden kurtulmanın tek yolu:
Kendini bağışlamak ve ileriye güvenle bakmak...
Acı mazini
ve karanlık yüzleri unutmak istemiyorsan:
Affetme...

Kayıpkentli
17.02.2009
Fatih-İstanbul