Bu şarkı burada bitmeli
Ve ben gitmeliyim...
Kanımı dikerken nefesimle
Kaç kişilik hayatlar yaşadığımı
Aramaya gidiyorum
Beni esir pazarlarında satacak
Kafileler bekliyorum nicedir
Ola ki yolum düşer Züleyha ya
Ola ki zindanlar düşer yürek sarayıma
Bu hikaye Tüm yalanlara sırtını dönüp gitmenin hikayesi, Bünyamin!
Ayakların altındaki çöle değil
Yüreklerde taşınan çöle kızgınım
Cayır cayır üşüyorum
Ellerimde buzdan yangınlar...
D/üşüyorum.
Bu şarkı burada bitmeli
Ve ben gitmeliyim
Acı Acıdan Daha acı,
Bünyamin! ırak Irak tan daha ırak
İnsan insandan daha n/isyan..
Sırrımı kimseyle paylaşmadın; değil mi Bünyamin?
Yara bende Mühür bende Sır bende...
Bu aşka sırtımı döndüm
Dünya durdu Kalbim durdu
Gölgem durdu, Bünyamin!
bak şarkımız ağzımızda zehir oldu
Bize zehirden şarkılar söylemek mi kaldı, Bünyamin?
Azığımız keder, bineğimiz gam...
Yaramızdan güneşler de sağdık, he mi Bünyamin?
Çoğaldıklarımızla ne kadar azaldık
Azaldıkça avuç avuç çoğaldık
Sabır yiğidin harcı
Korkaklar taşıyamaz aşkı;
satar, unutur bir köşede bir gün
Zehri damıtmak,dost yolunda
nöbet tutmak zemheride ayazda
Aşığın işi...
Ama aşıklarda gider,
Bazen gitmekten başka çare de kalmaz, Bünyamin
Bu şarkı burada bitmeli
Ve ben gitmeliyim
Babalar baba olsaydı
Evlatlar şaşar mıydı?
Beklerse bir evladı yine babası bekler
Babama söyle yeni oğullar büyütsün
Babama selam söyle oğullardan
yüreği tam adam öğütsün
Yüreğimize gül suyudur diye kim kireç döktüyse
Bu sevdayı sırtından kim vurup gittiyse
Allah ından bulsun! Bünyamin
Bu şarkı burada bitmeli
Ve ben gitmeliyim
Buralarda artık güneş doğmaz
Doğsa da bizim yaramıza ışığı vurmaz
Bize ışık değil karanlıklarda yanan aşık lazım
Yara bende mühür bende sır bende
Bir ben var benden öte; ötesi bilmediğim bir ülke
Aşığa yol yakışır.
Vakit tamamdır
O na ruhumun yaralı olduğunu söyle...
Kayıpkentli
2005..mersin..04:37
