Onların nişanesi; Alınlarına gömdükleri hüzünleridir
Sen onları şiirlerinden tanırsın
Uzak, uzun,
Çarşamba sabahları
Perşembe sabahları
Ve Cuma sabahları…
Secdelerimde kazdığım telaşların alnında
Ruhumu dövüyorum
Bana söyle azizim; deki:
En büyük öfkelerin altında derin sevgilerin yattığını...
Kim bizden gittiyse en çok kendini bıraktığını…
Bana söyle azizim; deki:
En karanlık ayrılıkların temelinde ihmallerden mazeretlerin
Savunmalardan sessizliklerin olduğunu…
Bana söyle azizim; deki
Sabahın dörtlerinde kendimiz(d)e(n) ne istiyorsak
Kalabalıklara onu taşıdığımızı...
İnsanların konuşmasını öğrendikçe sustuğunu...
Allah'tan Ki en çok korkanlar alimler ise
En derin susuşların elif,lam ve mim...
Bana söyle azizim; deki
Son şiirlerini İstanbul'da yazmış bir hüznün
Balat'ta kirası ödenmemiş, bir sabah ezanı kavşağında
Çığlık çığlık ızdıraplarımın üstüne patlayan martı çığlıklarında
Bakışlarıma sardığım puşimin
Ve alnıma gömdüğüm melâlîmin Fi Zilal'inde anladım:
Biz başkaları için yaşadığımız zaman
Kendimiz için dolu dolu bir hayat yaşarmışız
Başkalarının hayatlarına iyilikler taşıdıkça ancak;
Kendi hayatımıza ihsanlar alırmışız.
Bana söyle azizim; deki
Kimle ayrılmışsa yollarımız
İsa'nın bir tefsiri vardır orda
Onlar bırak seni öldürdüklerini sansınlar
Nerden bilecekler ki
Kimin kendi çarmıhında
yüceltiği odasında, masasında, kitaplarında ve kaleminde
evirdiğini, ruhunu Beytullah'a…
Bana söyle azizim; deki:
Ama çığlık çığlık de
Bak burasını haykırarak söyle:
Onların nişanesi
Alınlarına gömdükleri hüzünleridir
Sen onları şiirlerinden tanırsın
"şiirlerimi bana bağ(ış)la Rabbim
Beni şiirlerime bağ(ış)la Rabbim"
KAYIPKENTLİ
BALAT-İSTANBUL
10-TEMMUZ-2008
05:30
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder