Öyle Kırgınımki Sana!
sesini duymadım merak etme
kulaklarımdan kalbime yırtıldı ruhum...
pencere kenarlarından dışarıların aktığı içime
kapattım peçenden yüzüme oturmuş bir felci
..sesini duymak güzeldi
ama ben sesini duymadım merak etme
yetimlere ve yoksullara ayırdığımız kalbimizden
bize kalan sadece bir sesindi...
onu da duymadık merak etme
sen bize saray olmuştun da
bizim en soğuk odanı seçmemiz neden di?
sen bize yol olmuştun da bizim çamurlara saplanmamız neden di?
sen bize el olmuştun da bizim çolaklığımızda ısrarımız neden di?
bu hikaye "tüm yalanlara sırtını dönüp gitmenin hikayesiyken"
dünyanın hangi gerçeği bizi avutur , söyle!!!
ansızın basan krizler akşamında
şehrin seslense bağır bağır
içinde sen varsın diye duymazdım merak etme...
tüm komşuların önünde kendimi elliyorum
kucaklayıp ruhumu indiriyorum karga tulumba,önlerinde
...klakson sesleri gece ve hastane koridorları
gözlerimin akan sürmesi
parasızlığım ve reçete tanrıları...
öyle kırgınım ki sana
sesimi veririm de sesine
sesimle seslensen bile bana
sesini duymazdım merak etme.
...selamunaleyküm derim de sana
aleyküm selamını bile duymam merak etme!!!
2007...Kayıp..Mersin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder