ESADLAR DİVANI-4(Herkes Bir Mezardı..)

işte böyle esad..
İnsanların sadece mezarlıklara gömülmediğini anladığında
yirmi bir yaşındaydın

herkes bir mezardı
ve bir başkasının ölüsünü taşıyordu yüzünde Bir kürek toprak gibi duruyordu insanlar hayatta her an

bir başkasının üzerine serpilmeye hazır
ayrılıklar neden ağır gelir yüreğe
o zaman anladın

sen kimsenin ölüsünü taşımadın üzerinde
Bu yüzden sana ihanet edenler
seni hiç unutmadılar
sen onları gizli gizli yoklayan bir vicdan azabı olarak kaldın..

gitti bugün uzun uzun baktın ellerine
o zaman anladın yere basan
ve ayakta kalmanı sağlayan şeyin
ayaklarının olmadığını...

Kimin yüzünü aralasan hep bir gömüyle karşılaştın
bütün gömülerde ise bir başkasının ölüsü


Acılarıyla başlatıyorsun
insanların tarihlerini
bu yüzden kimsenin doğum günü ve doğum yeri seni ilgilendirmiyor...
Özgürlüğün Hürriyetin zıddı olduğunu
öğrendiğinde hiç şaşırmadın


ne zamandır
beyaz ile siyahın
sevgi ile nefretin
aslında aynı şey olduğunu biliyordun


bu yüzden seni unutanlar da
hatırlayanlar da hep yanlış kapılardan açılanlardı yola...
İnsanların sadece mezarlıklara gömülmediğini anladığında
yirmi bir yaşındaydın
Herkes bir mezardı işte
ve bir başkasının ölüsünü taşıyarak yaşıyordu yüzünde...


"sırtımda yaralı bir tanrı taşıyorum" demişti o şair..
sence ne demek istedi esad?
......üşüyorum esad
....böl
-üşüyorum esad!
..yetmiyor...


KAYIPKENTLİ