BEN ARTIK DUA ETMİYORUM


Mermerler aktı içimden s/eller halinde göklere!
Ağ/açlar kirpiklerimden astı kendini gözlerime...
Ne yaptın sen?

Orduların ardına döndü, gitti!
Kaldım mı savaşların ortasında?
Ne yaptın sen?

Rahlelerde, kırdığın kalbimi okuyorum"
Aminler" uğulduyor melekler kulaklarıma..
Ne yaptın sen?

Geceleri peygamberler gelipS/açlarıma ağlıyorlar
Okyanuslar buluyorum sabahları saç diplerimde
At(las)larımdan yırtıp nereye götürdün pişmanlık denizlerini?
Ne zamandır dağlar gözlerimden kıyılara iniyor
Geceleri peygamberler geliyor
U/yanamıyorum
Ne yaptın sen?

G/öç yollarını sadaka bırakır avuçlarıma, kuşlar
Bir kanadım sen de kalmış...
Anlıyor musun?

Ben artık dua etmiyorum
Allah'ın dibinde yaşıyorum
Allah'ın dibi...olur mu? deme!
Paslı kanatlarla örtüyor yüzümü sesime havalanan kuşlar
/l/ıyorum...
...gittiğinden beri..

Allah'ın dibinde yaşıyorum
Yine de aramızda iki melek
ve koca bir mahşerle...

Kolay değil onca terk edilişten sonra
Allah'a küs(me)mek!!!
Öyle ehemmiyetsiz(!) bir halk içindeyim..
"Aağhahahahaaaaaaaaaağlayan Peygamberler Korosu"'ndan
beni anlatan tek ses:
Bu!!!

Ortadoğu kadar doğal yüzümdeki yangınlar
Teşekkürler resmi ideoloji
Bütün sevdiklerim sana benziyor!!!

"Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz var?" demişti, Yüceler Yücesi
Cevap veriyorum:"-Ben artık Dua etmiyorum-"...

27 ekim 2006-mersin
K.Kentli..

.not: acıdan içimi deştiğim o akşamlarda, ki kendi içime yığılmıştım!; dualarımın hiç birini kabul etmeyen ve beni kendimle bir başıma bırakan Rabbe Hamdolsun!
Dua eden yığınları terkedip bir dua gibi yaşama telaşında olanlara selam olsun!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder